Osiedlowe riposty

Kiedyś nie było komputerów (ten, kto miał grę telewizyjną, i to do tego z klawiaturą: był królem życia), internetu, telefonów komórkowych, a jednak wszyscy potrafili się spotkać: często bez umawiania na konkretną godzinę szło się „na” ławkę, osiedle, plac zabaw lub trzepak, gdzie gromadzili się inni. Czas spędzało się na świeżym powietrzu, bawiąc w chowanego, podchody, policjantów i złodziei. Grając w „raz dwa trzy” – Baba Jaga patrzy, ciuciubabkę, kopertę, berka, krowę, dwa ognie, klasy, kolory, ziemniaka, kury na grzędzie, państwa i miasta, gumę, kapsle, żetony, bierki, karty, statki, badmintona, Flirt Towarzyski, Eurobusiness, Warcaby, Pchełki, Chińczyka, Węże i Drabinki, Grzybobranie, Memory, rybki, Domino, w genialnego pomidora. Puszczało się bańki, latawce. Jeździło na rowerze, rolkach, łyżwach, deskorolce, sankach. Zakładało bazy. Chodziło po drzewach. Skakało na skakance. Rozkładało koc przed blokiem. Lepiło z gliny (później zapiekało się w piekarniku i malowało farbami plakatowymi). Wznosiło się budowle z klocków (ja mam brata, więc i Lego mnie nie ominęło), szałasy. Wyplatało wianki z mniszków lekarskich oraz bransoletki z muliny. Wkradało na basen (przez dziurę w ogrodzeniu – całe lato za darmo!). Strzelało z pistoletów na kapiszony. Yoyowało. Hodowało zwierzaki w Tamagotchi. Oplatało dłonie sznurkiem, zaś druga osoba musiała go zdjąć i stworzyć nową formę. Kupowało Likolaby (lody wodne – nietuczące – za jedyne 30 groszy!), krówki na sztuki (10 groszy w budce za szkołą), Andruty, Maczugi, naszyjniki, bądź zegarki z cukierków, watę cukrową w plastikowym pudełku, lizaki kwiatki, serduszka, gwizdki, gumy papierosy, „Donald”, „Turbo”, „Shock” (i te ręce poobklejane tatuażami), czeko tubki, oranżadę w proszku (oczywiście na sucho: w woreczku, plastikowej rurce), tutaj można również napomknąć o Vibovicie (ktoś go rozpuszczał w wodzie?), czekoladowe monety, Flipsy, szyszki, galaretki w cukrze, Krzysia, Tonic na miejscu, Frutka. U mnie jeszcze były popularne rureczki z ajerkoniakiem oraz wafelki chałwowe.

Przede wszystkim spędzało się dzień aktywnie, rozwijając wyobraźnię, przebywając autentycznie razem. Był śmiech, rozmowy, spacery, różne wypady, a nie butwienie przed elektroniką, w wirtualnym świecie, jak to ma miejsce obecnie. Były też wyliczanki, piosenki (często o zabarwieniu erotycznym – zresztą śpiewano je z ogromną przyjemnością, ale nie żeby się od razu „jarać”, lecz pośmiać), no i te sławne teksty, cięte riposty, a więc:

• pierwsze słowo do dziennika, drugie słowo do śmietnika
• spadaj na drzewo prostować banany
• – Zatkało kakao?                                                                                                                            – Nie. Bo nie ma patyka.                                                                                                               – Są takie fabryki, co produkują patyki!
• nie pokazuj języka, bo ci krowa nasika
• – Która godzina?                                                                                                                                                – Pękła sprężyna. Dla takich smarków nie ma zegarków!
• „Daj” to chiński sprzedawca jaj i nazywał się: kup sobie!
• cink, ciank, cionk – portfel wsiąkł
• Co? Pstro!
• Panie pilocie! Dziura w samolocie!
• jutro to będzie futro. A pojutrze po futrze
• kto kogo przezywa, sam się tak nazywa
• – Co się gapisz?                                                                                                                                – Po to mam oczy.                                                                                                                                                                – To niech ci żaba tam wskoczy!                                                                                                 – A tobie ropucha do brzucha.
• nie do rymu nie do taktu wsadź se palec do kontaktu
• Beksa lala pojechała do szpitala! A w szpitalu powiedzieli: takiej beksy nie widzieli
• skarżypyta, bez kopyta, język lata jak łopata, na łopacie wiszą gacie, to nie moje, tylko twoje!
• – Zapnij rozporek, bo dzisiaj nie wtorek!                                                                                    – A ja mam wyjątki i zapinam w piątki!
• chcesz cukierka? Idź do Gierka. Gierek ma, to ci da: kopa w d…pe i papa!
• jak masz chęć, to se wkręć: śrubkę w dupkę numer pięć!
• -Właśnie.                                                                                                                                           – Nie mów „właśnie”, bo cie kura jajem trzaśnie!                                                                                                                                            – Kura nie jest taka głupia, żeby swoje jaja tłukła.                                                                                                                                                  – Kura ich nie potrzebuje, bo je sama produkuje!
• kto pierwszy ten lepszy, kto drugi tego Bozia lubi
• palec pedała na mnie nie działa, tu zwykle odpowiedź: palec prostytutki jest dla mnie za krótki
• daj se siana
• daj się karnąć
• daj jednego
• chyba ty
• dzieci-śmieci
• z drogi śledzie, bo król jedzie!
• tylko nie w szczepionkę! (gdy ktoś podchodził z pięściami: taka gra na czas i na litość)
• – Powiedz: klucz pod wanną.                                                                                                        – „Klucz pod wanną”.                                                                                                                    – Twój tata kąpie się z gołą panną!
• zakochana para: Jacek i Barbara! Barbara gotuje, Jacek ja całuje!
• słowo się odwraca i do właściciela wraca
• – Do widzenia ślepa Gienia, kup se trąbkę do pierdzenia!                                                         – Nie chcę i nie kupię, bo noszę ją w d..pie!
• siała baba mak, nie wiedziała jak, a dziad wiedział – nie powiedział i za karę w kiblu siedział
• nie gadaj tyle, bo cię zjedzą motyle
•  – Widziałeś bramy psychiatryka?                                                                                                – Nie.                                                                                                                                               – Tak szybko cię wieźli?
• Ele mele dudki gospodarz malutki,
  gospodyni jeszcze mniejsza
  ale za to robotniejsza

Było morze
W morzu kołek
A na kołku był wierzchołek.

Na wierzchołku siedział zając
i nogami przebierając śpiewał tak:

Moje nogi pachną cudnie rano,wieczór i w połuuuuuudnie.
A najbardziejjjjjjjj pachną latem zajeżdżają
Aromatem leśnych ziół.

Gdy powąchasz jedną nogę to upadniesz na podłoooooooogę,
Gdy powąchasz obie nogi to nie wstaniesz z tej podłogi nigdy już.

Ser Szwajcarski był za drogi, więc powąchaj moje noooooooogi.

Łysy ojciec, łysa matka, łysy sąsiad i sąsiaaaaaadka.
I ja także łysy byłem i się z łysą ożeniłem tralala.
Łysy ksiądz nam błogosławił, łysy organista graaaał.
I po roku coś przybyło i to także łyse było tralala. HEJ!

Jedziemy na wycieczkę, bierzemy misia w teczkę                                                                         a misiu jak to misiu
narobił w teczkę sisiu
a teczka była chora, wiec poszła do doktora.
a doktor był pijany przylepił się do ściany,
a ściana była mokra przylepił się do okna
a okno było duże wyleciał na podwórze
na podwórzu były dzieci
wyrzuciły go do śmieci
w śmieciach były koty
podarły mu galoty.

Jednak dla mnie hitem było:

– Puk, puk.                                                                                                                                          – Kto tam?                                                                                                                                                        -Niktotam.                                                                                                                                          – Jak „Niktotam”, jak puk-puk?                                                                                                                                              -Otwórz.                                                                                                                                                – Nie otworzę.                                                                                                                                                   – To będę dzwonił.                                                                                                                                – Dring, drong.

bo to było tak absurdalne, a jednak wszyscy to powtarzali^^!

Czy ktoś ma jeszcze takie dzieciństwo?

A oto Likolab (niegdyś częstochowski hit: bo były tanie i gasiły pragnienie, na chwilę)

źródło ilustracji: http://farm4.static.flickr.com/3209/2800350772_2caa230467_o.jpg