Archiwa tagu: norma

3 naprawdę śmieszne komedie, jakie udało mi się obejrzeć: „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie”, „Dusigrosz” oraz „Za jakie grzechy, dobry Boże?”

Opublikowano 11 stycznia 2017, autor: Blacklady

Kiedy zabieram się za poszukiwanie jakiegoś godnego obejrzenia filmu, szerokim łukiem omijam komedie; a to dlatego, że z natury nie jestem śmieszką i rozbawić mnie wręcz graniczy z cudem (co nie oznacza, że się nie uśmiecham, czy z absurdu życia … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie", "Dusigrosz", "Za jakie grzechy dobry Boże?", Alba Rohrwacher, Anna Foglietta, Bianca, Carlotta, Chantal Lauby, Christian Clavier, Claude, Cosimo, Dany Boon, dwulicowość, Edoardo Leo, Elodie Fontan, Emilie Caen, Eva, film, flirt, Francois Gautier, Fred Cavayé, Frédérique Bel, Giuseppe Battitson, Isabelle, Julia Piaton, Kasia Smutniak, kłamstwo, Laura, Laurence Arné, Lele, ludzie, Marco Giallini, Marie, miłość, moralność, Noémie Schmidt, norma, obraz w krzywym zwierciadle, Odile, odstępstwo, Państwo Verneuil, Paolo Genovese, Peppe, Philippe de Chauveron, przyjaźń, recenzja, refleksje, Rocco, schematyczność, sekret, skąpstwo, śmieszne, sumienie, tajemnice, tradycja, udane komedie, uprzedzenia, Valérie, Valerio Mastrandea, wady, wielokulturowość, zaufanie, zdrada, zmiany, życie | Dodaj komentarz

„Tajemnica polega na tym, że nie ma żadnej tajemnicy”, poważnie? – „Musimy porozmawiać o Kevinie” w reż. Lynne Ramsay, czyli o relacji, w której nikt nie powinien czuć się bezpiecznie

Opublikowano 16 sierpnia 2016, autor: Blacklady

Społeczeństwo tworzy pewne ramy zwane normami, które każdy powinien spełnić, by się wpasować, by nie odstawać, bowiem wtedy wszystko jest prostsze, bardziej przewidywalne, BEZPIECZNIEJSZE, bo znane – każdy tak samo od startu do mety. Problem zaczyna się wtedy, gdy zjawia … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Porozmawiajmy o Kevinie", adaptacja, cierpliwość, dramat psychologiczny, Eva Khatchadourian, Ezra Miller, film, Franklin, frustracja, granice, idnywidualizm, Jasper Newell, John C. Reilly, Kevin, kopiowanie schematów, krzywda intelektualna, Lionel Shriver, ludzie, Lynne Ramsay, macierzyństwo, manipulacja, matka, miłość mimo wszystko, morderstwo, natura, niespełnienie, norma, obojętność, pogarda, powieść, przyzwyczajenie, recenzja, refleksje, Rock Duer, samotność, stoickość, Tidla Swinton, tragedia, tyrania, więź, własna definicja szczęścia, wychowanie, wyłamanie z konwencji, wyrachowanie, wytrzymałość, zrozumienie, życie, życie w zgodzie ze sobą | Dodaj komentarz

„Z normy i nie-normy brać dla siebie, co najlepsze” – o „Kulturze obrażonych” Izabeli Filipiak

Opublikowano 29 grudnia 2015, autor: Blacklady

Z natury nie jestem osobą obrażalską – nie lubię się obrażać, bo mi się zwyczajnie nie chce spinać i kroczyć z głową uniesioną do góry, omijając wzrok niechciany. Teraz już chyba nawet jestem na to za stara, ale jak byłam … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Literatura | Otagowano "Kultura obrażonych", anegdota, bezpieczeństwo, cyberseks, cytat, człowiek maszyna, dowcip, era wietrzenia, felieton, fikcja, granica, Izabela Filipiak, jednostkowość, kłamstwo, konserwatyzm, książka, kultura, lekceważenie, liberalizm, literatura, ludzie, moralność, niepoprawność, norma, obraza, odmienność, państwo, poprawność, prasa, prawda, prostytucja, realizm, recenzja, refleksje, słowa, starość, styl, subiektywizm, swoboda, szykany, turyści-barbarzyńcy, układ, utopia, władza, wolność, życie | Dodaj komentarz

Podróż do Graciarni Stomilów

Opublikowano 4 listopada 2014, autor: Blacklady

„Tango” Sławomira Mrożka każdy zna, a jeśli nie każdy przeczytał (a wtedy szkoda, bo z tym dziełem warto się zapoznać), to na pewno o nim usłyszał. Bohaterowie próbują stworzyć rzeczywistość, która polega na ciągłym wyzwalaniu się, jak to oznajmił Stomil … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film, Literatura | Otagowano "Tango", artysta, awangarda, brak reguł, książka, ludzie, Marcin Stajewski, norma, recenzja, Sławomir Mrożek, spektakl, sztuka, teatr, życie | Dodaj komentarz

O Mnie…

Mam na imię Justyna. Jestem introwertyczką i laktowegetarianką, z wykształcenia polonistką, z natury drobiazgowo-melancholijną obserwatorką o lekko pesymistycznym usposobieniu. Najchętniej otulam się ciszą i czernią. Wolę noc od dnia, góry od morza, a zimę od lata. Na co dzień pochylam się nad tym, co dziwne, tajemnicze, groteskowe, ironiczne, niedookreślone i paradoksalne. Stąpam powoli, za nic mając czas. Kawę, herbatę, książki, thrillery i filmy psychologiczne pochłaniam hektolitrami. Nałogowo wypiekam ciasta, którymi obdarowuję najbliższych. Koi mnie stukot pociągu, szelest jesiennych liści, zapach strychu, piwnicy i jaśminu. Lubię księżyc, lasy, jeziora i mgłę, bo wprost zatapiam się w naturze. Bywa, że jawę mylę ze snem.
Szukaj:
Ostatnie wpisy
Najnowsze komentarze
Archiwa
To, co było…
grudzień 2024

P W Ś C P S N

« lut

1

2 3 4 5 6 7 8

9 10 11 12 13 14 15

16 17 18 19 20 21 22

23 24 25 26 27 28 29

30 31
Meta
Statystyki

Wizyty dzisiaj

Wszystkie wizyty

grudzień 2024
P	W	Ś	C	P	S	N
« lut
						1
2	3	4	5	6	7	8
9	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	31

Archiwa tagu: norma

3 naprawdę śmieszne komedie, jakie udało mi się obejrzeć: „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie”, „Dusigrosz” oraz „Za jakie grzechy, dobry Boże?”

„Tajemnica polega na tym, że nie ma żadnej tajemnicy”, poważnie? – „Musimy porozmawiać o Kevinie” w reż. Lynne Ramsay, czyli o relacji, w której nikt nie powinien czuć się bezpiecznie

„Z normy i nie-normy brać dla siebie, co najlepsze” – o „Kulturze obrażonych” Izabeli Filipiak

Podróż do Graciarni Stomilów

O Mnie…

Ostatnie wpisy

Najnowsze komentarze

Archiwa

To, co było…

Meta

Statystyki