Moja Dusza to szkatułka tęsknych cieni
nie zmieni tego nikt
konflikt nie istnieje
nie poczernieje bowiem straszniej
zaciszniej przygasła skruszeje
nie ogrzeje jej nic
niewolnic skrzydeł trzepot rozlega
ostrzega przed ławicą złego
choć umarłego za życia ciężko ożywić
a ogłuszyć może głuchy dźwięk
jęk własnego strapienia
pastwienia myśloemocji
despocji kwiatu uwiędłego
przebrzydłego braku nadziei
odysei samotnej w głąb
ziąb czerni nieskończonej
czczonej przez tęskne cienie.
Nie zmienię tego ja.
Nie zmieni tego nikt.
(autor: Ja)
