Archiwa tagu: alienacja

Zabierzcie mnie z tego Zaściankowca, czyli o filmie „Fucking Amal” w reż. Lukasa Moodyssona

Opublikowano 2 listopada 2016, autor: Blacklady

Nigdy nie mogłabym mieszkać na wsi, NIGDY (nawet przed taką karą bym się broniła), co zresztą twardo podkreślam od zarania dziejów (a napomykałam też o tym przy okazji TEGO wpisu). Wieś mnie nie kręci, nie fascynuje, całą sobą nie sprawia, … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Fucking Amal", Agnes Ahlberg, alienacja, beztroska, brak empatii, brak zrozumienia, dokument, dopasowanie, dzielność bycia sobą, Erica Carlson, film, frustracja, homoseksualizm, inność, introwertyzm, Jessica, Johan Hulth, Josefine Nyberg, Karin Maria Hedborg, ludzie, Lukas Modysson, łagodność, marzenia, Mathias Rust, miasto a wieś, miłość, młodość, monotonia, nastoletni bunt, naturalność, nowe wrażenia, odskocznia, odwaga, Olof, oszczędne efekty specjalne, pasje, pocałunek, podstęp, pokusy, presja otoczenia, próba samobójcza, prowincjonalne miasteczko, przebojowość, przewartościowanie dotychczasowego, przyjęcie urodzinowe, pustka, Ralph Carllson, Rebecka Liljeberg, recenzja, słabości, tęsknota, ucieczka, Viktoria, wrażliwość, wyrzuty sumienia, zakład, życie | Dodaj komentarz

„Czasy są ciężkie dla marzycieli”, zahaczając o „Amelię” Jeana-Pierre’a Jeuneta

Opublikowano 26 stycznia 2016, autor: Blacklady

Z marzycielami jest tak, że jednocześnie mają i łatwiej, i ciężej. Łatwiej, ponieważ potrafią wykreować swoją wyobraźnią cudowne przestrzenie, wydarzenia, dialogi, które pozwalają im odetchnąć, uciec tam, gdzie nikt nie ma wstępu, usłyszeć to, czego prawdopodobnie nigdy tu nie usłyszą, … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Amelia", alienacja, Amandine Poulain, Amelia Poulain, Artus de Penguern, Aundrey Tautou, bar "Brasserie", baśń, budka telefoniczna, cenne drobiazgi, Claire Maurier, crème brûlée, dobro, Dominique Bretodeau, Dominique Pinon, dziecięca fantazja, film, Georgette, Hipolito, Isabelle Nanty, Jacques Narcy, Jamel Debbouze, Jean-Pierre Jeunet, Joseph, Kaszalot, Katedra Notre-Dame, krasnal ogrodowy, Lorella Cravotta, Lucien, ludzie, Madeleine Wallace, malarz ze szkła, marzyciel, Mathieu Kassovitz, Maurice Bènichou, Michel Robin, niemądre pytania, Nino Quincampoix, okrutna rzeczywistość, Pan Collignon, Paryż, Raphaël Poulain, Raymond Dufayel, recenzja, refleksje, Serge Merlin, skarby z dzieciństwa, subtelna groteska, Suzanna, świat ułudy, szczęście, tani aparat, wyobraźnia, Yolande Moreau, zardzewiała puszka, złota rybka | Dodaj komentarz

Łzawa kaskada śmiechu, czyli dwie siostry, rubaszny ojciec i konfrontacja ze śmiercią, na którą zawsze jest za wcześnie – „Moje córki krowy” w reż. Kingi Dębskiej

Opublikowano 17 stycznia 2016, autor: Blacklady

Wcześniej niż zwykle pozapalane lampy rozpraszają lekko pomarańczowe światło zawstydzone swym sztucznym pochodzeniem. Kontury drzew jeszcze bardziej czarne od czarnego nieba, za którego dyskretnym płaszczem skrywają się, uciekające przed chłodem wiatru, gwiazdy lśniące, skrupulatnie, w komitywie z Losem, przeglądające karty … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Moje córki krowy", Agata Kulesza, alienacja, autentyczność, autokratyczność, bezrobocie, bliskość, chłód, choroba, cierpienie, dramat, dystans, egocentryzm, ekstraertyczność, Elżbieta, faworyzowanie, Filip, film, Gabriela Muskała, Grzegorz, Jeremi Protas, Kasia, Kinga Dębska, kino, kłótnie, ludzie, Magłorzata Niemirska, Marcin Dorociński, Maria Dębska, Marian Dziędziel, Marta, panika, pozór, przekleństwa, recenzja, refleksje, relacje, różnice, rubaszność, rywalizacja, rzeczy nieuniknione, siostry, śmiech, śmierć, smutek, Tadeusz, zamknięcie, zawiść, Zuzia | 2 komentarze

„Jest taka granica zmyślenia, za którą można jedynie uciec. I uciekasz; od tego wszystkiego”… – „Fractale” autorstwa Nataszy Goerke

Opublikowano 14 grudnia 2015, autor: Blacklady

Lubię to, co dziwne. Dziwne mnie fascynuje, nawet pociąga. Dziwny wygląd, smak, słowo, wiersz, obraz, sposób ujęcia tematu, melodia, fason, rzeźba, ozdoba, tatuaż, wzór, budynek – to mój świat; świat specyficznego nonsensu wspartego na logicznych fundamentach. Bo kiedy tak wnikliwie … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Literatura | Otagowano "Fractale", absurd, afabularność, aktualne problemy, alienacja, archetypy, artyzm, brak harmonijnej narracji, brak oczywistości, byt, codzienność, dziwność, groteska, kolokwializm, książka, kultura Wschodu, literacki bełkot, marzenia, Natasza Goerke, nawiązania do literatury, niezrozumienie beztroski, obserwacje, oniryzm, opowiadania, parodia, podziały, poszukiwanie celu, prymitywizm, recenzja, refleksje, relacje między ludźmi, samorozwój, starość, surrealizm, symbole, ucieczka, wyzbycie się schematów, zabawa językiem formą znaczeniem, zamiana ról | Dodaj komentarz

O Mnie…

Mam na imię Justyna. Jestem introwertyczką i laktowegetarianką, z wykształcenia polonistką, z natury drobiazgowo-melancholijną obserwatorką o lekko pesymistycznym usposobieniu. Najchętniej otulam się ciszą i czernią. Wolę noc od dnia, góry od morza, a zimę od lata. Na co dzień pochylam się nad tym, co dziwne, tajemnicze, groteskowe, ironiczne, niedookreślone i paradoksalne. Stąpam powoli, za nic mając czas. Kawę, herbatę, książki, thrillery i filmy psychologiczne pochłaniam hektolitrami. Nałogowo wypiekam ciasta, którymi obdarowuję najbliższych. Koi mnie stukot pociągu, szelest jesiennych liści, zapach strychu, piwnicy i jaśminu. Lubię księżyc, lasy, jeziora i mgłę, bo wprost zatapiam się w naturze. Bywa, że jawę mylę ze snem.
Szukaj:
Ostatnie wpisy
Najnowsze komentarze
Archiwa
To, co było…
kwiecień 2024

P W Ś C P S N

« lut

1 2 3 4 5 6 7

8 9 10 11 12 13 14

15 16 17 18 19 20 21

22 23 24 25 26 27 28

29 30
Meta
Statystyki

Wizyty dzisiaj

Wszystkie wizyty

kwiecień 2024
P	W	Ś	C	P	S	N
« lut
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30

Archiwa tagu: alienacja

Zabierzcie mnie z tego Zaściankowca, czyli o filmie „Fucking Amal” w reż. Lukasa Moodyssona

„Czasy są ciężkie dla marzycieli”, zahaczając o „Amelię” Jeana-Pierre’a Jeuneta

Łzawa kaskada śmiechu, czyli dwie siostry, rubaszny ojciec i konfrontacja ze śmiercią, na którą zawsze jest za wcześnie – „Moje córki krowy” w reż. Kingi Dębskiej

„Jest taka granica zmyślenia, za którą można jedynie uciec. I uciekasz; od tego wszystkiego”… – „Fractale” autorstwa Nataszy Goerke

O Mnie…

Ostatnie wpisy

Najnowsze komentarze

Archiwa

To, co było…

Meta

Statystyki