Archiwa tagu: smutek

Lepsza gorzka prawda niż słodkie kłamstwo, ale… czy zawsze? – „Boska Florence” w reż. Stephena Frearsa

Opublikowano 29 sierpnia 2016, autor: Blacklady

Nie znoszę kłamstw, zwyczajnie się ich brzydzę, zawodzę na ludziach, którzy z premedytacją ściemniają i podkolorowują, bogato słowami oraz obrazami ornamentując ułudę (wyjątkiem są naturalnie artyści, im wolno, ale rzecz jasna w obszarze sztuki – co w zasadzie nie tyle … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Boska Florence", białe małżeństwo, biograficzny, ciepło, Cosmée McMoon, dobro, dramat, fałszowanie, film, Florence Foster Jenkins, Frank Jenkins, Hugh Grant, iluzja, kino, kłamstwo, kochanka, ludzie, manipulacja, marzenie, Meryl Streep, miłość do muzyki, naiwność, najgorsza śpiewaczka, niedomówienia, osobiste korzyści, półprawda, popularność, pustka, recenzja, recitale, rozmiłowanie, Simon Helberg, smutek, sopranistka, St. Clair Bayfield, Stephen Frears, syfilis, szczęście, tęsknoty, uczucia, urok, wyszydzanie, zatajenie, życie | Dodaj komentarz

„Przepraszam pana bardzo, czy mógłby mnie pan uszczęśliwić?” – co mnie nie zabije, to mnie wzmocni, zatem rzecz o „Odwykowni” Mieczysława Łukszy

Opublikowano 17 sierpnia 2016, autor: Blacklady

Co nas nie zabije, to nas wzmocni rzekł kiedyś filozof Friedrich Nietzsche (ten od kultu życia i koncepcji nadczłowieka) – niby nie sposób się z nim nie zgodzić, bo człowiek to taka istota, która umiera kilka razy (ze strachu, z … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Literatura | Otagowano "Odwykownia", alkoholizm, butelka wódki, cynizm, debiut, Frombork, frywolność, honor, książka, lekki styl, ludzie, Mieczysław Łuksza, motywacja, nałogi, oddział trzeci, Orneta, podbudowanie, pomoc, przepustka, przymus, recenzja, refleksje, rozmazanie realnego obrazu, satysfakcja, siła, słabości, słowa otuchy, smutek, sprawnośc umysłu, szacunek, ucieczka, upadek, uzależnienie, wstyd, wyjście na prostą, wyrozumiałość, wzór, zakłopotanie, zapomnienie, zaprzeczenie, znudzenie, życie | Dodaj komentarz

„Każdy miesiąc jest listopadem – kocham Cię codziennie” – „Słodki listopad” w reż. Pata O’Connora

Opublikowano 19 lutego 2016, autor: Blacklady

Ludzie mają odmienne osobowości, temperamenty, reakcje, co jest zależne nie tylko od ich prywatnej historii, ale również od tego jacy się urodzili, od wewnętrznych uwarunkowań – głównie chodzi mi w danym momencie o optymizm lub pesymizm, śmiech i powagę, radość … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Słodki listopad", Angelica, beztroska, brak czasu, Brandon, carpe diem, Charlize Theron, Chaz, dramat, Edgar Price, film, Frank Langella, gra, Greg Germann, idylla, Jason Isaacs, Keanu Reeves, kwiaty, Lauren Graham, ludzie, łzy, Michael Rosenbaum, nadmiar obowiązków, naturalna wesołość, Nelson Moss, odwaga, optymizm, oschłość, Pat O'Connor, pesymizm, piękno, poczucie humoru, pokazowy egzemplarz, pracocholzim, recenzja, refleksje, reguły, rozpacz, samolubność, samotność, Sara Deveer, śmierć, smutek, świąteczne dary, sztuczność, taniec, Vince Holland, zmiana, zwierzęta, życie | Dodaj komentarz

Łzawa kaskada śmiechu, czyli dwie siostry, rubaszny ojciec i konfrontacja ze śmiercią, na którą zawsze jest za wcześnie – „Moje córki krowy” w reż. Kingi Dębskiej

Opublikowano 17 stycznia 2016, autor: Blacklady

Wcześniej niż zwykle pozapalane lampy rozpraszają lekko pomarańczowe światło zawstydzone swym sztucznym pochodzeniem. Kontury drzew jeszcze bardziej czarne od czarnego nieba, za którego dyskretnym płaszczem skrywają się, uciekające przed chłodem wiatru, gwiazdy lśniące, skrupulatnie, w komitywie z Losem, przeglądające karty … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Moje córki krowy", Agata Kulesza, alienacja, autentyczność, autokratyczność, bezrobocie, bliskość, chłód, choroba, cierpienie, dramat, dystans, egocentryzm, ekstraertyczność, Elżbieta, faworyzowanie, Filip, film, Gabriela Muskała, Grzegorz, Jeremi Protas, Kasia, Kinga Dębska, kino, kłótnie, ludzie, Magłorzata Niemirska, Marcin Dorociński, Maria Dębska, Marian Dziędziel, Marta, panika, pozór, przekleństwa, recenzja, refleksje, relacje, różnice, rubaszność, rywalizacja, rzeczy nieuniknione, siostry, śmiech, śmierć, smutek, Tadeusz, zamknięcie, zawiść, Zuzia | 2 komentarze

Psom na łańcuchach, ptakom w klatkach – mówię: NIE

Opublikowano 23 listopada 2015, autor: Blacklady

Tablice informacyjne na naszym osiedlu obwieszczają: w sobotę (23.11.2015r.), między godziną 9.00-17.00, WYSTAWA PAPUG, KANARKÓW I INNYCH PTAKÓW EGZOTYCZNYCH. A że akurat tego dnia wracaliśmy z zakupów, to przy okazji podjechaliśmy do Oświęcimskiego Centrum Kultury, wdrapaliśmy się na I piętro, … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Życie | Otagowano apel, bezduszność, brak wrażliwości, cierpienie, głupota, kara, klatka, lekceważenie, łańcuch, milczenie, nawoływanie do zmiany, niewola, obojętność, paragrafy, przestępstwo, psy, ptaki, refleksje, rozpacz, smutek, sprzeciw, wieśniactwo, zacofanie, zło, znieczulica, zwierzęta | Dodaj komentarz

(Przed)świąteczny melodramat – trochę o filmie „Listy do M. 2” w reż. Macieja Dejczera

Opublikowano 18 listopada 2015, autor: Blacklady

W okresie gimnazjalnym jedną z moich głównych atrakcji było chodzenie do kina – oczywiście w celu uczestniczenia w seansach filmowych (choć czasem ze znajomymi potrafiliśmy przesiadywać na ekoskórzanych sofach, które znajdowały się przed wejściem do sali, całymi dniami – taka … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Listy do M.2", Boże Narodzenie, choinka, choroba, ciepło, codzienność, depresyjność, film, gimnazjum, gorycz, humor, kalectwo, komedia romantyczna, łzy, Maciej Dejczer, melodramat, mikołaj, miłość, patetyczność, pożar, prezenty, przygnębienie, radość, recenzja, refleksje, rodzina, samobójstwo, samotność, śmierć, smutek, świąteczna aura, urok, utracone nadzieje, wspomnienia, wzruszenie, zaręczyny, zima, złamane serce | Dodaj komentarz

O Mnie…

Mam na imię Justyna. Jestem introwertyczką i laktowegetarianką, z wykształcenia polonistką, z natury drobiazgowo-melancholijną obserwatorką o lekko pesymistycznym usposobieniu. Najchętniej otulam się ciszą i czernią. Wolę noc od dnia, góry od morza, a zimę od lata. Na co dzień pochylam się nad tym, co dziwne, tajemnicze, groteskowe, ironiczne, niedookreślone i paradoksalne. Stąpam powoli, za nic mając czas. Kawę, herbatę, książki, thrillery i filmy psychologiczne pochłaniam hektolitrami. Nałogowo wypiekam ciasta, którymi obdarowuję najbliższych. Koi mnie stukot pociągu, szelest jesiennych liści, zapach strychu, piwnicy i jaśminu. Lubię księżyc, lasy, jeziora i mgłę, bo wprost zatapiam się w naturze. Bywa, że jawę mylę ze snem.
Szukaj:
Ostatnie wpisy
Najnowsze komentarze
Archiwa
To, co było…
maj 2024

P W Ś C P S N

« lut

1 2 3 4 5

6 7 8 9 10 11 12

13 14 15 16 17 18 19

20 21 22 23 24 25 26

27 28 29 30 31
Meta
Statystyki

Wizyty dzisiaj

Wszystkie wizyty

maj 2024
P	W	Ś	C	P	S	N
« lut
		1	2	3	4	5
6	7	8	9	10	11	12
13	14	15	16	17	18	19
20	21	22	23	24	25	26
27	28	29	30	31

Archiwa tagu: smutek

Lepsza gorzka prawda niż słodkie kłamstwo, ale… czy zawsze? – „Boska Florence” w reż. Stephena Frearsa

„Przepraszam pana bardzo, czy mógłby mnie pan uszczęśliwić?” – co mnie nie zabije, to mnie wzmocni, zatem rzecz o „Odwykowni” Mieczysława Łukszy

„Każdy miesiąc jest listopadem – kocham Cię codziennie” – „Słodki listopad” w reż. Pata O’Connora

Łzawa kaskada śmiechu, czyli dwie siostry, rubaszny ojciec i konfrontacja ze śmiercią, na którą zawsze jest za wcześnie – „Moje córki krowy” w reż. Kingi Dębskiej

Psom na łańcuchach, ptakom w klatkach – mówię: NIE

(Przed)świąteczny melodramat – trochę o filmie „Listy do M. 2” w reż. Macieja Dejczera

O Mnie…

Ostatnie wpisy

Najnowsze komentarze

Archiwa

To, co było…

Meta

Statystyki