Archiwa tagu: ułuda

Czarne niebo źrenicę zalało…

Opublikowano 27 grudnia 2017, autor: Blacklady

Czarne niebo źrenicę zalało. Rozpacz ciało wprowadza w bezruchy. Martwy obraz. Śmierć zimy. Liść suchy. To wciąż boli i będzie bolało. Zasępione świstają podmuchy. Senny szelest jezioro zmąciło – wśród mgieł nocnych błąkają się duchy. Pieśń utraty coś ciągle nuciło: … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Moje wiersze | Otagowano ból, brak otuchy, cierpienie, kruchy czas, moja poezja, obłęd, pieśń utraty, próżne szczęście, twórczość własna, ułuda, wiersz, wspomnienia | Dodaj komentarz

Takie życie, jaki kat. Mały Człowiek – Wielki Świat, czyli dramat jednoaktowy w trzech scenach spisany

Opublikowano 12 października 2017, autor: Blacklady

OSOBY DRAMATU: Mały Człowiek Wielki Świat Los Bóg i Wszyscy Święci AKT I i ostatni Scena 1 Mały Człowiek, Wielki Świat W Wielkim Świecie, pośród wzburzonych ciemnogranatowych mórz, piaszczystych lądów, skalistych gór, bogatej zwierzyny, roślinności, dzikiego ptactwa i niekreślonych zjawisk … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Moje wiersze | Otagowano bestialski odwet, bezradny człowiek, bezwzględny Los, draństwo, duma, farsa, histeria, interesowność, lęk, lekceważące podejście, ludzie, ludzka miałkość, mój pierwszy dramat jednoaktowy, moje wiersze, obłuda, osobista tragiczność, pragnienie władzy, przerażenie, pycha, rozczarowanie, samotność, śmierć, smutek, szyderczy chichot, tchórzostwo, twórczość własna, udawana nonszalancja, ułuda, wiersze piszę, zawstydzenie, zbędne kłótnie, zemsta, życie | Dodaj komentarz

W zaczarowanej żyć krainie…

Opublikowano 6 października 2017, autor: Blacklady

W zaczarowanej żyć krainie, gdzie wszystko mlekiem miodem płynie, gdzie bańki perlą pastelami, cuda skrywają za obłokami. Pójść między fiołki i rumianki, w zroszone chłodną rosą ranki, legnąć beztrosko na zieleni, patrzeć jak słońce z nieba mieni. Wdychać … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Moje wiersze | Otagowano beztroska niewiedza, bezwzględność Losu, cudowne krajobrazy, człowiek a przyroda, marzenia, moje wiersze, odcięcie od doczesności, przykre powroty, senne fantazje, twórczość własna, ułuda, wiersze piszę | Dodaj komentarz

„Choć czasem Bestii pojawia się twarz, serce ci powie jak widzieć ją masz” – „Piękna i Bestia”, w reż. Billa Condona

Opublikowano 27 marca 2017, autor: Blacklady

Piękno bywa przewrotne. Piękno bywa zgubne. I pomocne. I niejednoznaczne. Ułudne. Także zdradliwe. Każdy chciałby być piękny, mieć pięknego u boku, zwiedzać piękne miejsca i otaczać się pięknymi przedmiotami. Ponoć pięknym łatwiej, a na pewno bardziej komfortowo. Tylko cóż to … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Pięka i Bestia", Audra McDonald, baśń, Bella, Bestia, bezinteresowność, biała róża, Bill Condon, Czarodziejka, czerwona róża, czułostkowość, Dan Stevens, dobro i zło, egoizm, Emma Thompson, Emma Watson, Ewan McGregor, filiżanek Chip, film, Gaston, Gugu Mbmatha-Raw, Hattie Morahan, Ian McKellen, ideał, indywidualizm, kara, Kevin Kline, klasyk, klawikord Maestro Cadenza, ksiądz, książki, ludzie, Luke Evans, Madame Garderobe, mądrość, Maurycy, miłość, miotełka Puf-Puf, najważniejsze jest niewidoczne dla oczu, narcyzm, Nathan Mack, niesitotna powierzchowność, niezrozumienie, odwaga, osamotnienie, ożywione przedmioty, Pani Imbryk, ponadczasowość, pozory, prawdziwe uczucie, Ray Fearon, recenzja, Stanley Tucci, stereotypy, świecznik Płomyk, ułuda, wina, zaklęcie, zamczysko, zegar Trybik, zegarmistrz, życie | Dodaj komentarz

Filmy napisane przez życie (wszak ludzką ręką): „Jestem mordercą”, „Plac zabaw”, „Kłamstwo” i „Pożegnanie z niewinnością”

Opublikowano 15 lutego 2017, autor: Blacklady

Życie ma to do siebie, że zaskakuje, bezpardonowo: i miło i okrutnie, bywa, że samoistnie, może z nudy, może z gniewu, może z czystej złośliwości strzela w twarz, wszak nierzadko jest pokierowane ludzkimi zabiegami, ustaleniami poglądami, ideałami, rozważaniami, interesami, rozgrywkami … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Jestem mordercą", "Plac zabaw", "Pożeganie z niewinnością", absurd, Aislinn DeButch, Andrew Scott, Annie, Anthony Julius, Arkadiusz Jakubik, Bartosz Kowalski, beznamiętność, bezradność, bezrefleksyjne działania, ból, brak dowodów, brak intymności, brutalność, Catherine Keener, Clive Owen, Czarek, człowiek-marionetka, David Irving, David Schwimmer, Deborah Lipstad, deformacja, dowolna interpretacja, drwiny, dziecko-kat, egoizm, film, Gabrysia, Holocaust, inspiracja, Janusz Jasiński, kara, Katie, kłamstwo, kontrast, Liana Liberato, ludzie, Maciej Pieprzyca, manipulacja, masowe morderstwa, Michalina Świstuń, Mick Jackson, Mirosław Haniszewski, naiwność, Nicolas Przygoda, niebezpieczeństwo, niesprawiedliwość, nieświadomość, obrona, ofiara gwałtu, oszczerstwo, pedofilia, peerelowski system, Peter, poglądy, pojedynczy dramat, pragnienie zemsty, prawda, proces, Przemysław Bliński, przerażające decyzje, Rachel Weisz, recenzja, refleksje, Richard Rampton, rodzina Cameronów, rozczarowanie, rozpacz, sława, śmierć, Spencer Curnutt, strach, sukces, świat wirtualny, szacunek, Szymek, Timothy Spall, Tom Wilkinson, ułuda, walka z antysemityzmem, Wiesław Cichy, Wiesław Kalicki, wina, wizje, Wydawnictwo Penguin, zabójstwo, zachowanie pamięci, zachwyt, zamiatanie pod dywan, zastraszanie, zbiorowa panika, żelazna logika, zło, życie | Dodaj komentarz

„Są tylko ci, co uciekają, i ci, co gonią, są wytrwali i znużeni”, czyli popołudnie z „Wielkim Gatsby’m” F.S. Fitzgeralda

Opublikowano 3 grudnia 2016, autor: Blacklady

O istnieniu książki „Wielki Gatsby” autorstwa F.S. Fitzgeralda słyszałam tak dawno temu, że nawet nie pamiętam ile to już lat, a tak naprawdę nigdy nie wiedziałam o czym ona jest; podejrzewałam, że to dzieje jakiegoś bogacza, ale jakie i jaki … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Literatura | Otagowano "Wieki Gatsby", arogancja, beztroska, blichtr, bogactwo, Daisy Fay, Dan Cody, Elli Kaye, F.S.Fitzgerald, Jamez Gatz, Jay Gatsby, Jordan Baker, kłamstwo, kokieteria, książka, Long Island, Meyer Wolfsheim, Myrtle Wilson, Nick Carraway, niedbalstwo, Pammy, plotka, pogarda, poszukiwanie szczęścia, prawda, przepych, recenzja, samotność, szyk, Tom Buchanan, ułuda, West Egg, zagubienie, zamęt, zatajenie prawdy | Dodaj komentarz

Poranny spektakl

Opublikowano 13 września 2015, autor: Blacklady

Rozsiadam się na czarnym rzeźbionym krześle. 4 nieludzkie nogi, wystrojone w wypukłe zawijasy, raczą mnie swoją wygodą. Poprzybijane baniastymi nitami oparcie masuje kręgosłup ekoskórzanymi dłońmi. Oddycham resztkami snu, nieświadomie oscylując między „tu” a „tam”. Sny bywają piękne i okrutne – … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Życie | Otagowano drobiazgi, inny świat, krajobraz, ludzie, marzenie, mgła, prywatność, refleksje, sen, spektakl, szczęście, ułuda | Dodaj komentarz

O Mnie…

Mam na imię Justyna. Jestem introwertyczką i laktowegetarianką, z wykształcenia polonistką, z natury drobiazgowo-melancholijną obserwatorką o lekko pesymistycznym usposobieniu. Najchętniej otulam się ciszą i czernią. Wolę noc od dnia, góry od morza, a zimę od lata. Na co dzień pochylam się nad tym, co dziwne, tajemnicze, groteskowe, ironiczne, niedookreślone i paradoksalne. Stąpam powoli, za nic mając czas. Kawę, herbatę, książki, thrillery i filmy psychologiczne pochłaniam hektolitrami. Nałogowo wypiekam ciasta, którymi obdarowuję najbliższych. Koi mnie stukot pociągu, szelest jesiennych liści, zapach strychu, piwnicy i jaśminu. Lubię księżyc, lasy, jeziora i mgłę, bo wprost zatapiam się w naturze. Bywa, że jawę mylę ze snem.
Szukaj:
Ostatnie wpisy
Najnowsze komentarze
Archiwa
To, co było…
grudzień 2024

P W Ś C P S N

« lut

1

2 3 4 5 6 7 8

9 10 11 12 13 14 15

16 17 18 19 20 21 22

23 24 25 26 27 28 29

30 31
Meta
Statystyki

Wizyty dzisiaj

Wszystkie wizyty

grudzień 2024
P	W	Ś	C	P	S	N
« lut
						1
2	3	4	5	6	7	8
9	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	31

Archiwa tagu: ułuda

Czarne niebo źrenicę zalało…

Takie życie, jaki kat. Mały Człowiek – Wielki Świat, czyli dramat jednoaktowy w trzech scenach spisany

W zaczarowanej żyć krainie…

„Choć czasem Bestii pojawia się twarz, serce ci powie jak widzieć ją masz” – „Piękna i Bestia”, w reż. Billa Condona

Filmy napisane przez życie (wszak ludzką ręką): „Jestem mordercą”, „Plac zabaw”, „Kłamstwo” i „Pożegnanie z niewinnością”

„Są tylko ci, co uciekają, i ci, co gonią, są wytrwali i znużeni”, czyli popołudnie z „Wielkim Gatsby’m” F.S. Fitzgeralda

Poranny spektakl

O Mnie…

Ostatnie wpisy

Najnowsze komentarze

Archiwa

To, co było…

Meta

Statystyki