Archiwa tagu: dorastanie

Młodociana energia wyśpiewana na dublińskich ulicach – „Młodzi przebojowi” w reż. Johna Carneya

Opublikowano 11 maja 2018, autor: Blacklady

Zamykam okno. Zamykam świat. Burzy niemej i tak w duszy wiele. Wiosenna zawierucha gnębi liście. Wolę pić wino z gwinta, siedząc na dywanie lub opierając się o stare mury opuszczonego budynku, niż z kieliszka, usadowiona w eleganckim fotelu. Nie interesują … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Film | Otagowano "Sing Street", alternatywny zespół, Brandan (Jack Reynor), Conor (Ferdia Walsh-Peelo), dorastanie, Dublin, frustracja, lata 80., marzenia, młodość, odwaga, pierwsza miłość, podejmowanie ryzyka, poszukiwanie tożsamości, radości, Raphina (Lucy Boynton), realizacja pasji, recenzja filmu "Młodzi przebojowi" w reż. Johna Carneya, rozterki, rozwód rodziców, samorozwój, siła, skromność, trudna sytuacja finansowa, ucieczka, walka z szarzyzną życia, wrażliwość, wyładowanie | Dodaj komentarz

„Jego się nie da zmienić, na zawsze będzie zmięty i kanciasty” – „On” autorstwa Zośki Papużanki

Opublikowano 19 kwietnia 2018, autor: Blacklady

Świat wybucha zielenią co rusz. Na moich oczach otwierają się pąki i rośnie trawa. Niebo rysuje się jasnym błękitem. Słońce przenika zza koronkowych drzew. Ptaszynki gadają jak najęte, ciesząc się wybudzoną wiosną. Szepty. Szumy. Klekoty. Zapach ziół. Motyle. I przyjemny … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Literatura, Literatura | Otagowano "matki muzealniczki", "Śpik", bełkot, bezgraniczna miłość, brak pomocy, charakterystyczne odzywki, Chuda, chwiejne nastroje, dopasowanie, dorastanie, dzieciństwo, humor, kpiny, lekceważenie problemu, ludzka powierzchowność, marzenia, momenty metafizyczne, natłok, nie uleganie wzorcom i filozofiom, nieporadność, niezrozumienie, oddanie, odmienna samorealizacja, oniryzm, pokawałkowanie, powieść psychologiczno-wspomnieniowa, przezwiska, przygnębienie, przywiązanie, recenzja książki "On" autorstwa Zośki Papużanki, relacje matka syn, relacje społeczeństwo jednostka, rozkład jazdy tramwajów, rozważania, rzeczywistość lat 80, schematy, sentymentalizm, specyficzne szczęście, strumień świadomości, szyfr, trudy matczynej miłości, wadliwa rodzina, wewnętrzna narracja, wstyd, wtopienie w społeczność, wyeliminowanie, zespół Aspergera, złośliwości | Dodaj komentarz

„Wiedzieliśy kim jesteśmy i dokąd idziemy” – „Stań przy mnie” w reż. Roba Reinera + przepis na domowy budyń: marchewkowo-pomarańczowy i mocno czekoladowy

Opublikowano 10 listopada 2016, autor: Blacklady

Poznaj samego siebie, a stanie przed tobą otworem cały świat rzekł sobie kiedyś Sokrates; i rzekł bardzo mądrze, ale pod automatycznie wyczuwalną mądrością warstwy zewnętrzną tej wypowiedzi kryje się trudna, naprawdę trudna umiejętność, jaką jest nauka siebie i znajomość własnej … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Desery, Film | Otagowano "człowiek w teatrze życia", "Cztery pory roku", "Stań przy mnie", ambicje, aromat waniliowy, budyń, Chris Chambers (River Phoenix), ciało, cukier puder, cynamon, człowiek niepełny, dekoracja, dorastanie, dzieciństwo a dorosłość, ekranizacja, empatia, Erving Goffman, fasada, film, Gordie Lachance (Wil Wheaton), gorzkie kakao, grupowa identyfikacja, idee, iluzja rzeczywistości, król grozy, książka, lęki, ludzie, mądrość, mąka ziemniaczana, marchewka, marzenia, maski, mleczna czekolada, mleko, moralność, odwaga, ogólne normy, opowiadanie, pasje, pomarańcza, poznanie, pozory, przepis, recenzja, refleksje, Rob Reiner, rozszyfrowanie mechanizmów, sentyment, skrobia kukurydziana, słabości, słodko-gorzkie życie, śmietana 30%, sojowe mleko waniliowe, Sokrates, Stephen King, syrop z agawy, Teddy Duhamp (Corey Feldman), tożsamość, Vern Tessio (Jerry O'Connell), wątpliwości, widownia, Witlod Gombrowicz, woda, wolność, wspomnienia, wtapianie w tłum, wyłamanie, wytrwałość, zbiorowe oczekiwania, żółtka, życie | Dodaj komentarz

„Spójrz w obłoków różowe w niebie pączkowanie”…, czyli luźne refleksje o (nie)lubianym lecie

Opublikowano 27 czerwca 2016, autor: Blacklady

Z latem mam podobnie jak ze świętami, bowiem i lubię i nie lubię tej pory roku [czego w zasadzie, tak do końca, nie mogę powiedzieć o pozostałych, w których mimo, że doszukuję się zarówno wad, jak i zalet (z moim … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Życie | Otagowano alkohol, brud, burzowe spektakle, dorastanie, dym papierosowy, dzieciństwo, góry, grill, hałas, jagody, jeżyny, koktalje, koniki polne, kosiarka, krajobrazy, kwiaty, lasy, lato, ludzie, maliny, morele, morska piana, niebo, ogniska, okulary przeciwsłoneczne, oślepiające słońce, owady, pijacki śpiew, półpłynny asfalt, pot, przysmaki, rechot żab, refleksje, relaks, remont, robactwo, roztopione lody, sezonowe owoce, snopy, sorbety, swąd, swoboda, truskawki, turystyka, upał, urlop, uroki, wady, wakacje, zaduch, zalety, zmęczenie | Dodaj komentarz

O Mnie…

Mam na imię Justyna. Jestem introwertyczką i laktowegetarianką, z wykształcenia polonistką, z natury drobiazgowo-melancholijną obserwatorką o lekko pesymistycznym usposobieniu. Najchętniej otulam się ciszą i czernią. Wolę noc od dnia, góry od morza, a zimę od lata. Na co dzień pochylam się nad tym, co dziwne, tajemnicze, groteskowe, ironiczne, niedookreślone i paradoksalne. Stąpam powoli, za nic mając czas. Kawę, herbatę, książki, thrillery i filmy psychologiczne pochłaniam hektolitrami. Nałogowo wypiekam ciasta, którymi obdarowuję najbliższych. Koi mnie stukot pociągu, szelest jesiennych liści, zapach strychu, piwnicy i jaśminu. Lubię księżyc, lasy, jeziora i mgłę, bo wprost zatapiam się w naturze. Bywa, że jawę mylę ze snem.
Szukaj:
Ostatnie wpisy
Najnowsze komentarze
Archiwa
To, co było…
grudzień 2024

P W Ś C P S N

« lut

1

2 3 4 5 6 7 8

9 10 11 12 13 14 15

16 17 18 19 20 21 22

23 24 25 26 27 28 29

30 31
Meta
Statystyki

Wizyty dzisiaj

Wszystkie wizyty

grudzień 2024
P	W	Ś	C	P	S	N
« lut
						1
2	3	4	5	6	7	8
9	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	31

Archiwa tagu: dorastanie

Młodociana energia wyśpiewana na dublińskich ulicach – „Młodzi przebojowi” w reż. Johna Carneya

„Jego się nie da zmienić, na zawsze będzie zmięty i kanciasty” – „On” autorstwa Zośki Papużanki

„Wiedzieliśy kim jesteśmy i dokąd idziemy” – „Stań przy mnie” w reż. Roba Reinera + przepis na domowy budyń: marchewkowo-pomarańczowy i mocno czekoladowy

„Spójrz w obłoków różowe w niebie pączkowanie”…, czyli luźne refleksje o (nie)lubianym lecie

O Mnie…

Ostatnie wpisy

Najnowsze komentarze

Archiwa

To, co było…

Meta

Statystyki