Archiwa tagu: film

Zabierzcie mnie z tego Zaściankowca, czyli o filmie „Fucking Amal” w reż. Lukasa Moodyssona

Opublikowano 2 listopada 2016, autor: Blacklady

Nigdy nie mogłabym mieszkać na wsi, NIGDY (nawet przed taką karą bym się broniła), co zresztą twardo podkreślam od zarania dziejów (a napomykałam też o tym przy okazji TEGO wpisu). Wieś mnie nie kręci, nie fascynuje, całą sobą nie sprawia, … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Fucking Amal", Agnes Ahlberg, alienacja, beztroska, brak empatii, brak zrozumienia, dokument, dopasowanie, dzielność bycia sobą, Erica Carlson, film, frustracja, homoseksualizm, inność, introwertyzm, Jessica, Johan Hulth, Josefine Nyberg, Karin Maria Hedborg, ludzie, Lukas Modysson, łagodność, marzenia, Mathias Rust, miasto a wieś, miłość, młodość, monotonia, nastoletni bunt, naturalność, nowe wrażenia, odskocznia, odwaga, Olof, oszczędne efekty specjalne, pasje, pocałunek, podstęp, pokusy, presja otoczenia, próba samobójcza, prowincjonalne miasteczko, przebojowość, przewartościowanie dotychczasowego, przyjęcie urodzinowe, pustka, Ralph Carllson, Rebecka Liljeberg, recenzja, słabości, tęsknota, ucieczka, Viktoria, wrażliwość, wyrzuty sumienia, zakład, życie | Dodaj komentarz

Co mi się podobało, a co nie w filmie „Dziewczyna z pociągu” w reż. Tate Taylor

Opublikowano 27 października 2016, autor: Blacklady

Nocne spacery-nocne maniery: grzmot szklanej butelki o krawędź śmietnika, lecące w słuchowej przestrzeni świnie i łotry wszelakie. Bezgwiezdne niebo – czarna otchłań obecnej niewiedzy podmalowana gęstniejącą mgłą. Wietrzne szumy i szmery przerywane piskiem niestabilnych emocjonalnie opon, potrzebujących uciech cielesnych, nie … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Dziewczyna z pociągu", adaptacja a ekranizacja, Anna, brak analizy, brak enigmy, chaos, Darren Goldstein, Dr Kamal Abdic, Edgar Ramirez, Emily Blunt, film, Haley Bennett, Justin Theroux, kino, kłamstwo, ludzie, Megan, migawki, mimika, negatywy, nękanie, obojętność, Paula Hawkins, płaskie podejście do fabuły, pozytywy, Rachel, Rebecca Ferguson, recenzja, refleksje, rozgoryczenie, rudy mężczyzna w garniturze, samotność, szał, sztuczność, Tate Taylor, Tom, weekend, wieczór, współczucie, wspomnienia, wyrywkowość, zaangażowanie, zazdrość, zażenowanie, zero psychologizacji, zmarnowany potencjał, życie | Dodaj komentarz

„Świat cały czas zmienia jasność i ciepłość i dźwiękość, nigdy nie wiadomo, jaki będzie za minutę” – „Pokój” autorstwa Emmy Donoghue

Opublikowano 20 października 2016, autor: Blacklady

Są takie drażliwe dla mnie tematy, które czasem w większym gronie wolę przemilczeć, ewentualnie w jednym zdaniu określić swoje stanowisko, nie wdając się w głębszą dyskusję (co kilka razy mi się zdarzyło i miałam ochotę zmieść świat z przestrzeni kosmicznej; … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Literatura | Otagowano "Pokój", adaptacja, Bronwyn, ciepłe relacje, Clay, Dean, dobre kłamstwo, doktor Kendrick, dostosowanie do sytuacji, dziecięca naiwność, ekranizacja, Emma Donoghue, film, harmongram dnia, intryga, izolacja, Jack, klimatyzacja, kreowanie rzeczywistości, książka, Lenny Abrahamson, Leo, Mama, nauka życia, Noreen, ochrona, odarcie z godności, odkłamywanie, okrucieństwo, oprawca, Paul, Pilar, plan, porywacz, poznanie świata, przydziadek, recenzja, specyficzny język, Stary Nick, tyran, ucieczka, wypaczony umysł, zabawy, zamknięcie | Dodaj komentarz

Niezwyczajna zwyczajność, żarliwa oziębłość i emocjonalna makabreska w „Ostatniej rodzinie” Jana P. Matuszyńskiego

Opublikowano 6 października 2016, autor: Blacklady

Niedziela. Wiatr Szanownemu Państwu w odświętnie wylakierowanych bucikach kapelusze z głów zrywa, figlarnie zaprzeczając temu wymuskaniu. Na pokaz. Teraz wszystko (a wiele na pewno) jest na pokaz i w zgodzie z panującym trendem, by się nie wyłamać niebezpiecznie troszeczkę, ze … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Ostatnia rodzina", Akademia Górnicza, Aleksandra Konieczna, Andrzej Chyra, Andrzej Seweryn, Anja Orthodox, arogancja, biograficzny, brukowany rynek, chamstwo, cisza, Danuta Nagórna, Dawid Ogrodnik, depresja, drobnostkowość, dziwactwa, film, galeria, grota, inteligencja, Jan P. Matuszyński, jesień, kasety, Kazimierz Handler, kino, kolekcjoner, kompleksy, krajobraz, Kraków, kreatywność, ludzie, melancholia, morderstwo, mrok, Piotr Dmochowski, płyty, pomnik, promotor, recenzja, refleksje, rytuały, sadyzm, samobójstwo, samotność, Sanok, schematy, skrytość, specyficzność, Stanisława Stankiewicz, Stara Pomarańczarnia, strach, sukces, surrealizm, sztuka, talent, Tomasz, tragedia, ucieczka, Uniwersytet Jagielloński, Warszawa, zagubienie, Zdzisław Beksiński, Zofia, Zofia Perczyńska, życie | Dodaj komentarz

„Jest tu sporo znajomych twarzy, ludzi, którzy dzień w dzień jeżdżą tam i z powrotem, tak jak ja” – „Dziewczyna z pociągu” autorstwa Pauli Hawkins

Opublikowano 1 października 2016, autor: Blacklady

Buja się. Buja na prawo i lewo. Kołysze rytmicznie uderzając o tory. Tk-tk-tktktk. Ciężki. Solidnie naoliwiony. Monumentalny. Odgradzający kawałkiem żelastwa od niezmiennie rozmazanego za szybą obrazu. Pędzi wśród pól i kryjących mroczne tajemnice lasów. Mija kulawe lisy, bele siana, suche … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Literatura | Otagowano "Dziewczyna z pociągu", Anna, ekranizacja, Evie, film, historie, Jason, Jess, Kamal Abdic, książka, ludzie, Mac, marzenia, Megan Hipweell, Paula Hawkins, pociąg, podróż, pozorne znajomości, Rachel, recenzje, refleksje, Riley, Scott, Sierżant Trądzik, tajemnice, thriller, Tom, tunel pod wiaduktem, wiktoriańskie bliźniaki, wspomnienia, zwierzenia, życie | Dodaj komentarz

„Wiesz, pomóc można tylko komuś, kto tego chce” – „Zanim się pojawiłeś” w reż. Thei Sharrock

Opublikowano 23 września 2016, autor: Blacklady

Ponieważ filmowo zagościłam ostatnio w loży kontrowersyjnej i trudnej tematyki, to oczywiście zamiast wymknąć się stamtąd ukradkiem, by wkroczyć w relaksowy, pogodny obszar, ja oczywiście rozsiadłam się tam na dobre i wcale nie zamierzam wyjść (co zapewne wynika nie tylko … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Zanim się pojawiłeś", Alicia, Ben Lloyd-Hughes, Camilla Traynor, Charles Dance, determinacja, doświadczenie dramat, dramat, ekranizacja, Emilla Clarke, eutanazja, film, Janet Mcteer, Jojo Moyes, kontrowersja, Los, Lou Clark, ludzie, Matthew Lewis, miłość, Nathan, naturalność, opieka, paraliż, Patrick, powieść, praca, pustka, recenzja, Rupert, Sam Claflin, spokój, Stephen Peacocke, Stephen Traynor, Thea Sharrock, trudne kwestie, ukojenie, Vanessa Kirby, walka, więź, Will Traynor, wybaczenie, wypadek, zaangażowanie, zdrada, złość, zniechęcenie, życie | Dodaj komentarz

Ludzka hodowla, bioetyka, donacje, nieistniejąca galeria, rzekome spełnienie – „Nie opuszczaj mnie” w reż. Marka Romanka

Opublikowano 20 września 2016, autor: Blacklady

Mam różne zdanie odnośnie tematów powszechnie uznawanych za kontrowersyjne: z jednymi się zgadzam, z innymi nie (zawsze, nie będąc hipokrytką, rozpatrując to personalnie). Wszystkie granice są ruchome, więc można je NIEKONIECZNIE spokojnie przesuwać; to zależy od czasu, miejsca, grupy, obecnej … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Nie opuszczaj mnie", Andrew Garfield, badania genetyczne, bezradność, bierność, bioetyka, brak przeszłości, Carey Mulligan, Charlie Rowe, chłodna kalkulacja, człowieczeństwo, decyzje, donacja, drink, Ella Purnell, film, Hailsham, hodowanie, iluzja, inicjały, irracjonalne spełnienie, Izzy Meikel-Small, Kathy, Kazuo Ishiguro, Keira Kinghtley, klonowanie, kłamstwo, konformizm, kontrowersja, kreatywność, ludzie, melodramat, misja, moralność, nowe definicje, obojętność, okrucieństwo, płynne granice, polityka, potulność, powieść, przemijanie, przeznaczenie, recenzja, rozsądek, Ruth, science fiction, sierociniec, śmierć, sumenie, szkoła z internatem, Tommy, władza, znieczulenie, życie | Dodaj komentarz

„Ograniczenia stymulują wyobraźnię”, jednak czasem bywają w skutkach groźne – „Przekleństwa niewinności” w reż. Sofii Coppoli

Opublikowano 12 września 2016, autor: Blacklady

Szeroko pojmowana niewinność jest fajna i powinna być ceniona (piszę powinna, bo niestety nie zawsze jest), ale albo wtedy, gdy naturalnie wypływa z charakteru, albo została mądrze ukształtowana poprzez rozmowę z osobą, która jednocześnie swoim postępowaniem pokazuje, że warto – … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Przekleństwa niewinności", "Szklany klosz", A.j. Cook, areszt domowy, bezwzględność, bierność, Bonnie, brak zakłamania, bunt, Cecilia, Chelse Swain, cierpliwość, determinacja, dojrzewanie, domysły, dramat, dramat psychologiczny, drogowskazy, ekranizacja, empatia, erudycja, film, Hanna Hall, James Wood, Jeffrey Eugenides, Kathleen Turner, konserwatyzm, Kristen Dunst, lekceważenie, Leslie Hayman, ludzie, Lux, Mary, nadopiekuńczość, nieuzasadniony upór, niezrozumienie, obserwacja, powieść, poznawanie siebie, pozory, przedmieścia Michigan, przykre konsekwencje, pusta argumentacja, recenzja, reguły szczęścia, rozmowy, samobójstwo, Sofia Cappoli, świat, Therese, trudy dorastania, wiek nastoletni, wysłuchanie, zaintrygowanie, życie | Dodaj komentarz

Lepsza gorzka prawda niż słodkie kłamstwo, ale… czy zawsze? – „Boska Florence” w reż. Stephena Frearsa

Opublikowano 29 sierpnia 2016, autor: Blacklady

Nie znoszę kłamstw, zwyczajnie się ich brzydzę, zawodzę na ludziach, którzy z premedytacją ściemniają i podkolorowują, bogato słowami oraz obrazami ornamentując ułudę (wyjątkiem są naturalnie artyści, im wolno, ale rzecz jasna w obszarze sztuki – co w zasadzie nie tyle … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Boska Florence", białe małżeństwo, biograficzny, ciepło, Cosmée McMoon, dobro, dramat, fałszowanie, film, Florence Foster Jenkins, Frank Jenkins, Hugh Grant, iluzja, kino, kłamstwo, kochanka, ludzie, manipulacja, marzenie, Meryl Streep, miłość do muzyki, naiwność, najgorsza śpiewaczka, niedomówienia, osobiste korzyści, półprawda, popularność, pustka, recenzja, recitale, rozmiłowanie, Simon Helberg, smutek, sopranistka, St. Clair Bayfield, Stephen Frears, syfilis, szczęście, tęsknoty, uczucia, urok, wyszydzanie, zatajenie, życie | Dodaj komentarz

Sami sobie wciskamy schematy do głów – „Facet na miarę” w reż. Laurent Tirard + przepyszny drink w szklance usianej kryształami

Opublikowano 26 sierpnia 2016, autor: Blacklady

Tak to już jest, że bycie „normalnym” wiąże się z pewnymi ograniczeniami prywatno-społecznymi, cielesno-umysłowymi, galeriowo-targowymi, wiejsko-miastowymi, inteligencko-bezrozumnymi, które nakazują człowiekowi wciskać się w obramowany zbiorowym przytakiwaniem, zbiorowym rozumem STANDARD, dający poczucie komfortu (nie za bardzo trzeba myśleć, nie za bardzo … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Drinki, koktajle, Film, Przepisy | Otagowano "Facet na miarę", Alexander, bezmyślność, brak akceptacji, crusta, cukier, Diane Duchêne, drink, film, francuska komedia romantyczna, Jean Dujardin, kostki lodu, kryształowy brzeg, książę na białym rumaku, Laurent Tirard, ludzie, Malibu Sunrise, marzenia, miłość, nastrojowość, odwaga bycia sobą, opinia publiczna, powszechny lincz, przepis, recenzja, rzeczywistość, schematy, sok pomarańczowy, strach, syrop Grenadine, szczere uczucie, szczęście, sztywne ramy, Virginie Elfira, wewnętrzny dyskomfort, wzrost, zastany obraz, zbiorowy rozum, życie | Dodaj komentarz

O Mnie…

Mam na imię Justyna. Jestem introwertyczką i laktowegetarianką, z wykształcenia polonistką, z natury drobiazgowo-melancholijną obserwatorką o lekko pesymistycznym usposobieniu. Najchętniej otulam się ciszą i czernią. Wolę noc od dnia, góry od morza, a zimę od lata. Na co dzień pochylam się nad tym, co dziwne, tajemnicze, groteskowe, ironiczne, niedookreślone i paradoksalne. Stąpam powoli, za nic mając czas. Kawę, herbatę, książki, thrillery i filmy psychologiczne pochłaniam hektolitrami. Nałogowo wypiekam ciasta, którymi obdarowuję najbliższych. Koi mnie stukot pociągu, szelest jesiennych liści, zapach strychu, piwnicy i jaśminu. Lubię księżyc, lasy, jeziora i mgłę, bo wprost zatapiam się w naturze. Bywa, że jawę mylę ze snem.
Szukaj:
Ostatnie wpisy
Najnowsze komentarze
Archiwa
To, co było…
grudzień 2024

P W Ś C P S N

« lut

1

2 3 4 5 6 7 8

9 10 11 12 13 14 15

16 17 18 19 20 21 22

23 24 25 26 27 28 29

30 31
Meta
Statystyki

Wizyty dzisiaj

Wszystkie wizyty

grudzień 2024
P	W	Ś	C	P	S	N
« lut
						1
2	3	4	5	6	7	8
9	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	31

Archiwa tagu: film

O Mnie…

Ostatnie wpisy

Najnowsze komentarze

Archiwa

To, co było…

Meta

Statystyki