Archiwa tagu: ludzie

„Wiedzieliśy kim jesteśmy i dokąd idziemy” – „Stań przy mnie” w reż. Roba Reinera + przepis na domowy budyń: marchewkowo-pomarańczowy i mocno czekoladowy

Opublikowano 10 listopada 2016, autor: Blacklady

Poznaj samego siebie, a stanie przed tobą otworem cały świat rzekł sobie kiedyś Sokrates; i rzekł bardzo mądrze, ale pod automatycznie wyczuwalną mądrością warstwy zewnętrzną tej wypowiedzi kryje się trudna, naprawdę trudna umiejętność, jaką jest nauka siebie i znajomość własnej … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Desery, Film | Otagowano "człowiek w teatrze życia", "Cztery pory roku", "Stań przy mnie", ambicje, aromat waniliowy, budyń, Chris Chambers (River Phoenix), ciało, cukier puder, cynamon, człowiek niepełny, dekoracja, dorastanie, dzieciństwo a dorosłość, ekranizacja, empatia, Erving Goffman, fasada, film, Gordie Lachance (Wil Wheaton), gorzkie kakao, grupowa identyfikacja, idee, iluzja rzeczywistości, król grozy, książka, lęki, ludzie, mądrość, mąka ziemniaczana, marchewka, marzenia, maski, mleczna czekolada, mleko, moralność, odwaga, ogólne normy, opowiadanie, pasje, pomarańcza, poznanie, pozory, przepis, recenzja, refleksje, Rob Reiner, rozszyfrowanie mechanizmów, sentyment, skrobia kukurydziana, słabości, słodko-gorzkie życie, śmietana 30%, sojowe mleko waniliowe, Sokrates, Stephen King, syrop z agawy, Teddy Duhamp (Corey Feldman), tożsamość, Vern Tessio (Jerry O'Connell), wątpliwości, widownia, Witlod Gombrowicz, woda, wolność, wspomnienia, wtapianie w tłum, wyłamanie, wytrwałość, zbiorowe oczekiwania, żółtka, życie | Dodaj komentarz

Zabierzcie mnie z tego Zaściankowca, czyli o filmie „Fucking Amal” w reż. Lukasa Moodyssona

Opublikowano 2 listopada 2016, autor: Blacklady

Nigdy nie mogłabym mieszkać na wsi, NIGDY (nawet przed taką karą bym się broniła), co zresztą twardo podkreślam od zarania dziejów (a napomykałam też o tym przy okazji TEGO wpisu). Wieś mnie nie kręci, nie fascynuje, całą sobą nie sprawia, … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Fucking Amal", Agnes Ahlberg, alienacja, beztroska, brak empatii, brak zrozumienia, dokument, dopasowanie, dzielność bycia sobą, Erica Carlson, film, frustracja, homoseksualizm, inność, introwertyzm, Jessica, Johan Hulth, Josefine Nyberg, Karin Maria Hedborg, ludzie, Lukas Modysson, łagodność, marzenia, Mathias Rust, miasto a wieś, miłość, młodość, monotonia, nastoletni bunt, naturalność, nowe wrażenia, odskocznia, odwaga, Olof, oszczędne efekty specjalne, pasje, pocałunek, podstęp, pokusy, presja otoczenia, próba samobójcza, prowincjonalne miasteczko, przebojowość, przewartościowanie dotychczasowego, przyjęcie urodzinowe, pustka, Ralph Carllson, Rebecka Liljeberg, recenzja, słabości, tęsknota, ucieczka, Viktoria, wrażliwość, wyrzuty sumienia, zakład, życie | Dodaj komentarz

Co mi się podobało, a co nie w filmie „Dziewczyna z pociągu” w reż. Tate Taylor

Opublikowano 27 października 2016, autor: Blacklady

Nocne spacery-nocne maniery: grzmot szklanej butelki o krawędź śmietnika, lecące w słuchowej przestrzeni świnie i łotry wszelakie. Bezgwiezdne niebo – czarna otchłań obecnej niewiedzy podmalowana gęstniejącą mgłą. Wietrzne szumy i szmery przerywane piskiem niestabilnych emocjonalnie opon, potrzebujących uciech cielesnych, nie … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Dziewczyna z pociągu", adaptacja a ekranizacja, Anna, brak analizy, brak enigmy, chaos, Darren Goldstein, Dr Kamal Abdic, Edgar Ramirez, Emily Blunt, film, Haley Bennett, Justin Theroux, kino, kłamstwo, ludzie, Megan, migawki, mimika, negatywy, nękanie, obojętność, Paula Hawkins, płaskie podejście do fabuły, pozytywy, Rachel, Rebecca Ferguson, recenzja, refleksje, rozgoryczenie, rudy mężczyzna w garniturze, samotność, szał, sztuczność, Tate Taylor, Tom, weekend, wieczór, współczucie, wspomnienia, wyrywkowość, zaangażowanie, zazdrość, zażenowanie, zero psychologizacji, zmarnowany potencjał, życie | Dodaj komentarz

Muzeum Zamkowe w Pszczynie, czyli ogród angielski, schody paradne, Księżna Daisy, sala lustrzana i złośliwy mostek

Opublikowano 17 października 2016, autor: Blacklady

Niedziela jakich niewiele, bo każda inna – grunt, żeby człowiek pozostał ten sam. Pada. Deszczem zacina niemiłosiernie, z chamskim wiatrem rozwiewającym włosy i mrożącym policzki, ale istota ludzka (choć często wstyd nią być) starsza to w decyzjach mądrzejsza, więc czapka … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Życie | Otagowano biblioteka, bilard, deszcz, Dwór "Ludwikówka", filcowe kapcie, foliowe obuwie, Gabinet Miniatur, gotyckie piwnice, jesień, kaczki, kartka z pamiętnika, kawa z karmelem, Książęca Bażantaria, Księżna Daisy, liczne przebudowy, ludzie, marzenia, miłość do przedmiotów, Muzeum Zamkowe w Pszczynie, ogród angielski, park, podróż, poślizgnięcie, ratunek, refleksje, sala lustrzana, Sala Polska im. Księcia Józefa Poniatowskiego, salon muzyczny, schody paradne, Stajnie Książęce, sypialnia, Wnętrza XIX i XX wieku, wspomnienia, wycieczka, Zagroda Żubrów, Zbrojownia, Znane i nieznane, zwiedzanie, życie | Dodaj komentarz

Niezwyczajna zwyczajność, żarliwa oziębłość i emocjonalna makabreska w „Ostatniej rodzinie” Jana P. Matuszyńskiego

Opublikowano 6 października 2016, autor: Blacklady

Niedziela. Wiatr Szanownemu Państwu w odświętnie wylakierowanych bucikach kapelusze z głów zrywa, figlarnie zaprzeczając temu wymuskaniu. Na pokaz. Teraz wszystko (a wiele na pewno) jest na pokaz i w zgodzie z panującym trendem, by się nie wyłamać niebezpiecznie troszeczkę, ze … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Ostatnia rodzina", Akademia Górnicza, Aleksandra Konieczna, Andrzej Chyra, Andrzej Seweryn, Anja Orthodox, arogancja, biograficzny, brukowany rynek, chamstwo, cisza, Danuta Nagórna, Dawid Ogrodnik, depresja, drobnostkowość, dziwactwa, film, galeria, grota, inteligencja, Jan P. Matuszyński, jesień, kasety, Kazimierz Handler, kino, kolekcjoner, kompleksy, krajobraz, Kraków, kreatywność, ludzie, melancholia, morderstwo, mrok, Piotr Dmochowski, płyty, pomnik, promotor, recenzja, refleksje, rytuały, sadyzm, samobójstwo, samotność, Sanok, schematy, skrytość, specyficzność, Stanisława Stankiewicz, Stara Pomarańczarnia, strach, sukces, surrealizm, sztuka, talent, Tomasz, tragedia, ucieczka, Uniwersytet Jagielloński, Warszawa, zagubienie, Zdzisław Beksiński, Zofia, Zofia Perczyńska, życie | Dodaj komentarz

„Jest tu sporo znajomych twarzy, ludzi, którzy dzień w dzień jeżdżą tam i z powrotem, tak jak ja” – „Dziewczyna z pociągu” autorstwa Pauli Hawkins

Opublikowano 1 października 2016, autor: Blacklady

Buja się. Buja na prawo i lewo. Kołysze rytmicznie uderzając o tory. Tk-tk-tktktk. Ciężki. Solidnie naoliwiony. Monumentalny. Odgradzający kawałkiem żelastwa od niezmiennie rozmazanego za szybą obrazu. Pędzi wśród pól i kryjących mroczne tajemnice lasów. Mija kulawe lisy, bele siana, suche … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Literatura | Otagowano "Dziewczyna z pociągu", Anna, ekranizacja, Evie, film, historie, Jason, Jess, Kamal Abdic, książka, ludzie, Mac, marzenia, Megan Hipweell, Paula Hawkins, pociąg, podróż, pozorne znajomości, Rachel, recenzje, refleksje, Riley, Scott, Sierżant Trądzik, tajemnice, thriller, Tom, tunel pod wiaduktem, wiktoriańskie bliźniaki, wspomnienia, zwierzenia, życie | Dodaj komentarz

„Wiesz, pomóc można tylko komuś, kto tego chce” – „Zanim się pojawiłeś” w reż. Thei Sharrock

Opublikowano 23 września 2016, autor: Blacklady

Ponieważ filmowo zagościłam ostatnio w loży kontrowersyjnej i trudnej tematyki, to oczywiście zamiast wymknąć się stamtąd ukradkiem, by wkroczyć w relaksowy, pogodny obszar, ja oczywiście rozsiadłam się tam na dobre i wcale nie zamierzam wyjść (co zapewne wynika nie tylko … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Zanim się pojawiłeś", Alicia, Ben Lloyd-Hughes, Camilla Traynor, Charles Dance, determinacja, doświadczenie dramat, dramat, ekranizacja, Emilla Clarke, eutanazja, film, Janet Mcteer, Jojo Moyes, kontrowersja, Los, Lou Clark, ludzie, Matthew Lewis, miłość, Nathan, naturalność, opieka, paraliż, Patrick, powieść, praca, pustka, recenzja, Rupert, Sam Claflin, spokój, Stephen Peacocke, Stephen Traynor, Thea Sharrock, trudne kwestie, ukojenie, Vanessa Kirby, walka, więź, Will Traynor, wybaczenie, wypadek, zaangażowanie, zdrada, złość, zniechęcenie, życie | Dodaj komentarz

Ludzka hodowla, bioetyka, donacje, nieistniejąca galeria, rzekome spełnienie – „Nie opuszczaj mnie” w reż. Marka Romanka

Opublikowano 20 września 2016, autor: Blacklady

Mam różne zdanie odnośnie tematów powszechnie uznawanych za kontrowersyjne: z jednymi się zgadzam, z innymi nie (zawsze, nie będąc hipokrytką, rozpatrując to personalnie). Wszystkie granice są ruchome, więc można je NIEKONIECZNIE spokojnie przesuwać; to zależy od czasu, miejsca, grupy, obecnej … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Nie opuszczaj mnie", Andrew Garfield, badania genetyczne, bezradność, bierność, bioetyka, brak przeszłości, Carey Mulligan, Charlie Rowe, chłodna kalkulacja, człowieczeństwo, decyzje, donacja, drink, Ella Purnell, film, Hailsham, hodowanie, iluzja, inicjały, irracjonalne spełnienie, Izzy Meikel-Small, Kathy, Kazuo Ishiguro, Keira Kinghtley, klonowanie, kłamstwo, konformizm, kontrowersja, kreatywność, ludzie, melodramat, misja, moralność, nowe definicje, obojętność, okrucieństwo, płynne granice, polityka, potulność, powieść, przemijanie, przeznaczenie, recenzja, rozsądek, Ruth, science fiction, sierociniec, śmierć, sumenie, szkoła z internatem, Tommy, władza, znieczulenie, życie | Dodaj komentarz

„Ograniczenia stymulują wyobraźnię”, jednak czasem bywają w skutkach groźne – „Przekleństwa niewinności” w reż. Sofii Coppoli

Opublikowano 12 września 2016, autor: Blacklady

Szeroko pojmowana niewinność jest fajna i powinna być ceniona (piszę powinna, bo niestety nie zawsze jest), ale albo wtedy, gdy naturalnie wypływa z charakteru, albo została mądrze ukształtowana poprzez rozmowę z osobą, która jednocześnie swoim postępowaniem pokazuje, że warto – … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Film | Otagowano "Przekleństwa niewinności", "Szklany klosz", A.j. Cook, areszt domowy, bezwzględność, bierność, Bonnie, brak zakłamania, bunt, Cecilia, Chelse Swain, cierpliwość, determinacja, dojrzewanie, domysły, dramat, dramat psychologiczny, drogowskazy, ekranizacja, empatia, erudycja, film, Hanna Hall, James Wood, Jeffrey Eugenides, Kathleen Turner, konserwatyzm, Kristen Dunst, lekceważenie, Leslie Hayman, ludzie, Lux, Mary, nadopiekuńczość, nieuzasadniony upór, niezrozumienie, obserwacja, powieść, poznawanie siebie, pozory, przedmieścia Michigan, przykre konsekwencje, pusta argumentacja, recenzja, reguły szczęścia, rozmowy, samobójstwo, Sofia Cappoli, świat, Therese, trudy dorastania, wiek nastoletni, wysłuchanie, zaintrygowanie, życie | Dodaj komentarz

Wrześniowy żal wspomnieniowy z kubkiem kawy i pralinką

Opublikowano 1 września 2016, autor: Blacklady

Wrzesień i to 1, czyli historycznie nieprzyjemny, bo na kartach wojenny, ale w personalnym nie społecznym albumie wspomnień też kłuje, swoiście przeszkadza, bowiem na każdym etapie edukacji był dniem, w którym podejmowałam złą decyzję, potem z sumiennym szaleństwem ją realizowałam, … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Pralinki, trufle, Przepisy, Wegańskie, Życie | Otagowano cynamon, edukacja, ludzie, marchewka, masło orzechowe, orzechy włoskie, płatki owsiane, pralinki, pretensje, przewartościowanie, refleksje, rozpoczęcie roku szkolnego, syrop z agawy, wspomnienia, z biegiem czasu, żal, życie | Dodaj komentarz

O Mnie…

Mam na imię Justyna. Jestem introwertyczką i laktowegetarianką, z wykształcenia polonistką, z natury drobiazgowo-melancholijną obserwatorką o lekko pesymistycznym usposobieniu. Najchętniej otulam się ciszą i czernią. Wolę noc od dnia, góry od morza, a zimę od lata. Na co dzień pochylam się nad tym, co dziwne, tajemnicze, groteskowe, ironiczne, niedookreślone i paradoksalne. Stąpam powoli, za nic mając czas. Kawę, herbatę, książki, thrillery i filmy psychologiczne pochłaniam hektolitrami. Nałogowo wypiekam ciasta, którymi obdarowuję najbliższych. Koi mnie stukot pociągu, szelest jesiennych liści, zapach strychu, piwnicy i jaśminu. Lubię księżyc, lasy, jeziora i mgłę, bo wprost zatapiam się w naturze. Bywa, że jawę mylę ze snem.
Szukaj:
Ostatnie wpisy
Najnowsze komentarze
Archiwa
To, co było…
kwiecień 2025

P W Ś C P S N

« lut

1 2 3 4 5 6

7 8 9 10 11 12 13

14 15 16 17 18 19 20

21 22 23 24 25 26 27

28 29 30
Meta
Statystyki

Wizyty dzisiaj

Wszystkie wizyty

kwiecień 2025
P	W	Ś	C	P	S	N
« lut
	1	2	3	4	5	6
7	8	9	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28	29	30

Archiwa tagu: ludzie

O Mnie…

Ostatnie wpisy

Najnowsze komentarze

Archiwa

To, co było…

Meta

Statystyki