Archiwum kategorii: Moje wiersze

Błękitne tulipany

Opublikowano 4 lutego 2019, autor: Blacklady

Stoję pośród fal rozgrzywionych – szmaragd wody zamąca półkrok. Senny wbijam w ocean wzrok. Wachlarz tęsknot rozkładam omglonych; na ich grzbietach przysiada zmrok. Głuchą ciszą wypełnię szawłok, by rozkrzyczeć w gorączkach tłumionych! by rozpętać niebieski amok!   Tulipany zedrę z … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Moje wiersze | Dodaj komentarz

Nocna odyseja

Opublikowano 27 listopada 2018, autor: Blacklady

Księżyc żegluje w chłodnej łódce nieba więcej nie potrzeba tylko tego nieba.   Zwisają gwiazdy – maść brudnego złota moja tęsknota jest z brudnego złota.   Poduszki szyję z włóczki stawu toni nikt nie zabroni szyć ze stawu toni.   … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Moje wiersze | Dodaj komentarz

Imbirowa noc październikowa

Opublikowano 5 października 2018, autor: Blacklady

Imbirowa noc październikowa. Surowa jesień psychoruchowa, co nie ustaje w dzikich pląsach, brunatne oczy zwęża w dąsach, śliwki w robakach, celna w przekąsach, wzmacnia pozycję w meteo wstrząsach: tnie promień słońca, tnie dnia godziny – za ludzkie grzechy, za ludzkie … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Moje wiersze | Dodaj komentarz

Przeobrażenie

Opublikowano 16 czerwca 2018, autor: Blacklady

Blask oczu sztucznie wykrzesany. Wierzch Duszy gładko ociosany. Bez skazy figurę wątłego ciała wizja sprytnego profana nadała; w wonności ziół za sprawą dłutku, spijając z czary napój smutku, wyrzeźbił siebie pomalutku. W ciemnym, zamglonym krzewów ukrytku złudnie wypełnił boleść ubytku. … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Moje wiersze | Dodaj komentarz

Już wiem! że nie zmienia się ból utraty…

Opublikowano 20 marca 2018, autor: Blacklady

Już wiem! że nie zmienia się ból utraty; wspomnień rzuca się cień. W niebie, na niebie anioł skrzydlaty. Żywi, umarli spłacają spłaty. Smutna jest noc – smutny jest dzień. W zimowym obrazku gałęzie dygocą. Stłumić chcę lęk. Strzępy tamtego w … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Moje wiersze | Dodaj komentarz

Czarne niebo źrenicę zalało…

Opublikowano 27 grudnia 2017, autor: Blacklady

Czarne niebo źrenicę zalało. Rozpacz ciało wprowadza w bezruchy. Martwy obraz. Śmierć zimy. Liść suchy. To wciąż boli i będzie bolało. Zasępione świstają podmuchy. Senny szelest jezioro zmąciło – wśród mgieł nocnych błąkają się duchy. Pieśń utraty coś ciągle nuciło: … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Moje wiersze | Otagowano , , , , , , , , , , , | Dodaj komentarz

Pali się – płomień w bólu zatraconej pamięci…

Opublikowano 1 listopada 2017, autor: Blacklady

Pali się – płomień w bólu zatraconej pamięci, którego nie potrafię skrzesać sama. Muszą zrobić to za mnie – ja leżę roztrzaskana. Stopień rozpaczy znasz Ty i Bóg razem wzięci.   Święto najsmutniejsze przyszło mi świętować. Każą mi nie zapomnieć … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Moje wiersze | Otagowano , , , , , , , , , | Dodaj komentarz

Takie życie, jaki kat. Mały Człowiek – Wielki Świat, czyli dramat jednoaktowy w trzech scenach spisany

Opublikowano 12 października 2017, autor: Blacklady

OSOBY DRAMATU: Mały Człowiek Wielki Świat Los Bóg i Wszyscy Święci AKT I i ostatni Scena 1 Mały Człowiek, Wielki Świat W Wielkim Świecie, pośród wzburzonych ciemnogranatowych mórz, piaszczystych lądów, skalistych gór, bogatej zwierzyny, roślinności, dzikiego ptactwa i niekreślonych zjawisk … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Moje wiersze | Otagowano , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , | Dodaj komentarz

W zaczarowanej żyć krainie…

Opublikowano 6 października 2017, autor: Blacklady

W zaczarowanej żyć krainie, gdzie wszystko mlekiem miodem płynie, gdzie bańki perlą pastelami, cuda skrywają za obłokami.   Pójść między fiołki i rumianki, w zroszone chłodną rosą ranki, legnąć beztrosko na zieleni, patrzeć jak słońce z nieba mieni.   Wdychać … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Moje wiersze | Otagowano , , , , , , , , , , , | Dodaj komentarz

O ptaszku, co śpiewał, zerkając do góry

Opublikowano 24 września 2017, autor: Blacklady

Śpiewa sobie ptaszek, zerkając do góry: że ludzie potworni, Los bywa ponury, że wojny, choroby, władza i pieniądze – mógłby tak wymieniać problemów tysiące! Lecz woli się wznosić ponad wszelkie złości, z krótkiego żywota zaznając radości. Morał z tego krótki, … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii Bez kategorii, Moje wiersze | Otagowano , , , , , , , , , , , , | Dodaj komentarz